Sąd nad świętoszkiem

Inscenizacja ta jest próbą odczytania tekstu Moliera HIC ET NUNC TU I TERAZ, a więc osadza go w realiach współczesnych. Dzięki zastosowaniu formuły „teatru otwartego” publiczność przestaje być biernym świadkiem zdarzeń, lecz współtworzy spektakl poprzez uczestnictwo w zbiorowych i indywidualnych rolach. Te zabiegi reżyserskie oraz nieustanne parafrazowanie oryginalnego tekstu przekładające go na język i kontekst współczesny sprawiają, że jest to głos w dyskusji nad kondycją świata u progu XXI wieku. Ową kondycję lapidarnie wyraża Molierowski duch śmiechu przez łzy, a więc nieustanne mieszanie się pozornego luzactwa i banału z tragizmem.